गोमन्त प्राकृतान्तु धर्मोपदेशु।
आलस्याक सोणु तुम्मि कर्मधीर जय्याय।
सत्यधर्मपालनान स्वीय कर्म कराय॥१॥
छिन्नभिन्न जावनु तुम्मि नष्ट्भ्रष्ट जावनकाय ।
तज्जे हज्जे पाय धोरनु श्वानतुल्य जावनकाय॥२॥
भाव अंचे योग्य मोणु तंकां चोवनु जोळनक्काय ।
तंचे दूषणाक जावनु आत्मनाशु कोरनक्काय ॥३॥
देवनागरी लिपीन भाष अंचि शिक्काय ।
तिज्जे साहित्यार्जनाक यत्नु तुम्मि कराय॥४॥
संस्कृतांथकूनु जल्लि अंचि भाष कोंकणी ।
संस्कृताश्रयान तिज्जो शोधु तुम्मि कराय ॥५॥
अम्मि भारतीय मणु सर्वसज्जनालगि ।
स्नेहभाष साधनान ऎक्यमत्य हाडाय॥६॥
जातिधर्मु तज्जो तज्जो ताणे ताणे पालुयात ।
स्नेहभाव साधनान ऎक्यमत्य हाडुयात॥७॥
सत्यधर्मु सोणु तुम्मि नीच हीन जावनक्काय ।
धर्मु क्लेशकारि मणु भ्रष्ट तुम्मि जावनक्काय॥८॥
धर्मु लोकधारणाक अद्वितीय कारण ।
धर्मसेवनान जत्ता लोकदुःखवारण॥९॥
वेदशास्त्रवाक्य सर्व अश्शि मणु सांगताय ।
पूर्वजांलो चांगु मार्गु सज्जनांनो सोणकाय ॥१०॥
टिप्पणी। ह्यें सुन्दर पद्य गोश्रीपुरस्थ पण्डितवर्य स्वर्गस्थ नारायण अनन्तशर्मशास्त्र्यानि रचून ई. १९५३ वर्ष स्वीय पुस्तिकांतु प्रकाशन केल्लेलें।